Satira sociale e Ruben Östlund “Triangle of Sadness” ka fituar ‘Palmën e Artë’ në festivalin e 75-të të filmit në Kanë, duke i dhënë regjisorit suedez një nga çmimet më prestigjioze të kinemasë për herë të dytë.

Östlund fitoi nderin më të lartë të Kanës për filmin e tij “Square” në 2017. “Triangle of Sadness “, i cili paraqet Woody Harrelson si kapiten jahti marksist dhe një skenë kulmore të të vjellave të shfrenuara, e shtyn satirën edhe më tej.

“Ne donim që pas shfaqjes të dilnim së bashku dhe të kishim diçka për të biseduar,” tha Östlund.

“Të gjithë jemi dakord që gjëja unike me kinemanë është se po shikojmë së bashku. Kështu që ne duhet të ruajmë diçka për të folur, por gjithashtu duhet dhe të argëtohemi”.

Çmimet u përzgjodhën nga një juri prej nëntë anëtarësh e kryesuar nga aktori francez Vincent Lindon dhe u prezantuan të shtunën në një ceremoni përmbyllëse brenda Teatrit Grand Lumière të Kanës.

Çmimi i dytë i jurisë, çmimi i madh, u nda mes dramës së butë të fëmijërisë Close të Lukas Dhont dhe thriller romantik të regjisores Claire Denis, Stars at Noon.

Më parë, ylli korean Song Kang-ho fitoi aktorin më të mirë për interpretimin e tij në filmin “Broker” të regjisorit japonez Hirokazu Kore-eda, që flet për një familje koreane që kërkon një shtëpi për një fëmijë të braktisur.

“Dua të falënderoj të gjithë ata që e vlerësojnë kinemanë koreane,” tha Song, i cili gjithashtu luajti në filmin “Parasite” të Bong Joon-ho, i cili fitoi çmimin Palme d’Or në Kanë tre vjet më parë.

Aktorja më e mirë shkoi te Zar Amir Ebrahimi për interpretimin e saj si gazetare në “Holy Spider” e Ali Abbasit, një thriller me krim të vërtetë për një vrasës serial që synon punonjëset e seksit në qytetin fetar iranian të Mashhadit. E dhunshme dhe grafike, Holy Spider nuk u lejua të xhironte në Iran dhe në vend të kësaj u bë në Jordani. Duke pranuar çmimin, Ebrahimi tha se filmi përshkruan “gjithçka që është e pamundur të shfaqet në Iran”.

Regjisori suedez-egjiptian Tarik Saleh mori skenarin më të mirë në Kanë për ‘Boy From Heaven’, një thriller i vendosur në xhaminë Al-Azhar të Kajros.

Ceremonia e mbylljes së së shtunës përfundon një Kanë që është përpjekur të ringjallë plotësisht ekstravagancën vjetore të Francës, e cila u anulua në 2020 nga pandemia. Festivali i sivjetshëm gjithashtu u zhgënjye në sfondin e luftës në Ukrainë, e cila shkaktoi protesta në tapetin e kuq dhe një dialog për qëllimin e kinemasë në kohë lufte.

Palma e Artë, një nga çmimet më prestigjioze të filmit edhe pse prezantuesit ende përpiqen të bëjnë më të mirën. Ai varet tërësisht nga diskutimet e jurisë, të cilat zhvillohen në mënyrë private. Vitin e kaluar, thrilleri francez Titane mori çmimin, duke e bërë regjisoren Julia Decournau vetëm regjisoren e dytë femër që ka fituar Palmën.

Çmimi i këtij viti për filmin e parë më të mirë, Caméra d’Or, shkoi për Riley Keough dhe Gina Gammell për War Pony, një dramë për rezervimin e Pine Ridge, e realizuar në bashkëpunim me shtetasit vendas Oglala Lakota dhe Sicangu Lakota.