Një studim amerikan mohon, të paktën pjesërisht, idenë se vetëm një martesë e mërzitshme çon në tradhti. Kush tradhton më shumë? E pabesueshme, sipas një studimi të nënshkruar nga Universiteti Shtetëror i Florida-s dhe i botuar në Journal of Personality and Social Psychology, janë pikërisht çiftet më të kënaqur në aspektin seksual. Të paktën, më shumë sesa ata që janë të pakënaqur.
Teoria e re do të çonte në mohimin e besimit se vetëm një marrëdhënie e mërzitshme dhe rutinore do të çonte në kërkimin e partnerëve të rinj, madje edhe atyre të rastit, apo marrëdhënieve paralele. Rezultati doli në një mënyrë mjaft të veçantë: studiuesit në fakt ishin të përkushtuar për të kuptuar se cilët faktorë çojnë në tradhti. Ndër shumë elementë të marrë në konsideratë janë “mosha, kënaqësia martesore dhe seksuale, tërheqja dhe historia e marrëdhënieve afatshkurtra”.

Nëse është e vërtetë që të rinjtë dhe ata me jetë seksuale më zhgënjyese do të priren të tradhtojnë, sipas studiuesve, prirja më e madhe e çifteve të kënaqura mund të lidhet me konsiderimin pozitiv të seksit. Tek hulumtimi i tij përtej çdo pasoje në marrëdhënien kryesore rezultatet gjithashtu do të sugjerojnë që gratë konsiderohen tërheqëse – megjithëse do të ishte e nevojshme të kuptohej se si kjo etiketë e thënë më pak – kishte më pak prirje për tradhti, në krahasim me ato më pak tërheqëse që do të tregonin një aftësi më të madhe.

Ndërsa për burrat, ata do të ishin më besnikë në rastin e një partnereje jo shumë tërheqëse ndërsa ata që kanë një histori marrëdhëniesh afatshkurtra prapa martesës do të dukeshin gjithashtu më të prirur për arratisje, ndërsa për gratë do të ishte e kundërta. Por ato janë konsiderata kolaterale për sa i përket zbulimit kryesor, pra kënaqësisë që çon në tradhti. Kjo është ajo që skuadra universitare amerikane ka nxjerrë nga analiza e 233 çifteve të martuara për rreth tre vjet e gjysmë, duke dokumentuar “detaje intime për marrëdhënien e tyre, përfshirë kënaqësinë e marrëdhënies, angazhimet afatgjata, tradhtitë e kaluara dhe situatën aktuale.”

Shumica e testeve të grupit, të koordinuara nga psikologët Jim McNachel, Andrea Meltzer, Anastasia Makhanova dhe Jon Maner, u zhvilluan përmes metodave që paraqitnin tek vullnetarët imazhe të burrave dhe grave të konsideruara tërheqëse: studiuesit vlerësuan kohën e vëmendjes së përkushtuar, duke bërë lidhjen mes pabesisë dhe vëmendjes së zgjatur dhe anasjelltas.

Në fund të fundit, sot përdoren mekanizmat tipikë të platformave dhe aplikacioneve të dedikuara për takime: “Tendenca për të zhvlerësuar ose për të ndryshuar madhësinë e atraktivitetit të partnerëve të mundshëm gjithashtu ka zvogëluar rrezikun e tradhtisë dhe ka rritur soliditetin e marrëdhënies. Njerëzit besnikë i vlerësojnë negativisht alternativat”, thuhet në një deklaratë. /Revista Psikologjia/