Pse pikërisht duhej një dokumentar për Princeshë Dianën?

Për njëzet vjet, Lady Diana ka qenë personi më i fotografuar, i ndjekur dhe i filmuar në planet: atëherë pse duhet t’i bëjnë asaj një film të ri dokumentar? Ed Perkins, drejtori i Princeshës që hap Festivalin e 18-të të Biografisë në Bolonja më 10 qershor, iu afrua personazhit të princeshës së famshme të Uellsit, duke e rrëfyer atë “nga këndvështrimi i shikuesit”, duke punuar vetëm në materiale arkivore…

“Ajo që më interesoi mua – shpjegon Perkins, për rastin në Bolonja – ishte të jepja një imazh të personalitetit të Dianës, paradoksalisht më pak të ndërmjetësuar, pavarësisht se ishte një nga njerëzit më mediatikë ndonjëherë, në një mënyrë të tillë që të linte publikun që sheh një të tijën. Kur Diana Spencer vdiq në aksidentin tragjik automobilistik të Parisit me Dodi Al-Fayed më 31 gusht 1997, Perkins ishte 11 vjeç. “Më kujtohen prindërit e mi që hynë në dhomën time duke qarë, duke më thënë se çfarë kishte ndodhur.

As unë dhe as ata nuk e kishim njohur, më vonë ishim dëshmitarë të kësaj skene zie kombëtare me njerëz që derdheshin në rrugë sikur të kishte ndodhur një tragjedi që kishte të bënte me një familjar, një person jashtëzakonisht të afërt me ta, rrëfej – vazhdon drejtori – që në atë moshë nuk kisha dhimbje, por më kujtohet se isha konfuz sepse nuk e kuptoja pse po ndodhte e gjithë kjo. Për filmin tim mund të intervistoja njerëz që i treguan kamerës se si e kishin njohur dhe pse ajo ishte e veçantë për ta ose efekti që kishte. Por, kjo do të kishte pasur një dozë spekulimesh për të cilat nuk më interesonte.

”Familja mbretërore nuk është e përfshirë në asnjë mënyrë në produksion, por ata janë vënë në dijeni për filmin: “Kur tregoj një histori, jam i vetëdijshëm për përgjegjësinë që kam – shton Ed Perkins – Dhe duke qenë se kjo histori përfshin ndjeshmërinë e miliona njerëzve por ne vecanti eshte edhe historia e William dhe Harry qe humben nenen e tyre do te thoja se kjo eshte mbi te gjitha historia e nje nene. Dua shume ta respektoj kete ndjeshmeri dhe shpresoj te kem qene e ekuilibruar ne duke i mbajtur gjërat të paanshme”.

Përgatiti K.I / Burimi www.ansa.it