Jeta është një seri mundësish të cilat të paraqesin një zgjedhje: ose të ulesh në periferi të jetës, ose të zgjedhësh ta jetosh.

Jeta ndonjëherë mund të duket autonome. Mund të ndihesh sikur je një robot dhe sjelljet e tua janë aq të pavetëdijshme, saqë as që duket sikur po jeton vërtet. Disa e quajnë “thjesht ecim kuturu”.

Kjo është pikërisht ajo që po ndodh. Kur kapesh nga kërkesat, shpërqendrimet dhe rehatia që ka ofruar ky brez – bëhet e thjeshtë të ekzistosh dhe të mos jetosh vërtet. Të jetosh me të vërtetë është një zgjedhje e vetëdijshme që ti bën çdo ditë.

Ka shumë raste kur reflektojmë në shtrat, pasi dita ka mbaruar, se si mund të kishim bërë më shumë, të kishim dalë jashtë zonës së rehatisë. Është një ndjenjë shtrënguese në gjoks, të dish se je në gjendje të bësh më shumë, por t’i dorëzohesh rehatisë dhe të zgjedhësh mediokritetin.

Në këtë moment mund të ndihesh i sigurt dhe rehat, por pas një kohe, ndihesh sikur nuk po jeton vërtet. Ndihesh i bllokuar edhe pse ndihesh rehat. Sa paradoksale është kjo? Jeta bëhet një seri detyrash të zakonshme dhe kur shfaqen mundësi të reja, është sikur të gjesh çfarëdolloj arsyeje, për të shmangur çdo gjë tjetër.

Një jetë rehati sjell një jetë të ngecjes në vend dhe pakënaqësisë.

Jeta = mundësi

Jeta është një seri mundësish ku ju paraqitet një zgjedhje ose të uleni në periferi të jetës ose të zgjidhni të jetoni. Këto zgjedhje janë shumë delikate, por ato ndodhin gjatë ditës më shumë sesa jemi të gatshëm të pranojmë ndonjëherë.

Dhe pjesa më e keqe është që ne mendojmë se këto vendime janë të vogla dhe nuk ndikojnë në aspekte të tjera të jetës sonë. Por, në realitet, këto vendime të vogla janë tinëzare dhe, me kalimin e kohës, kanë ndikime të qëndrueshme në fusha të tjera të jetës sonë. Për të mos përmendur ndjenjën tonë të përgjithshme për veten.

Ndjenja jonë për veten është thelbi që po ndërtohet vazhdimisht përmes çdo vendimi dhe veprimi që marrim ose nuk marrim. Ndryshon rrallë, por sigurisht që mundet të ndryshojë, ose nëpërmjet sjelljeve të pavetëdijshme ose përpjekjeve të vetëdijshme.

Qoftë duke folur për veten tuaj në një mosmarrëveshje, duke u përgatitur pak më shumë për një prezantim të ardhshëm, duke shprehur me besim idenë tuaj të re në punë, ose duke zgjedhur të jeni më të pranishëm dhe të vëmendshëm me tjetrin.

Vendimet si këto janë të vogla, por luajnë një rol të madh në thelbin e asaj se kush jemi dhe si ndihemi përfundimisht për veten tonë.

Pse nuk duam të pranojmë se këto vendime në dukje të vogla ndodhin shumë herë në ditë? Sepse kjo na vendos përgjegjësinë për t’i zbuluar ato dhe për të ndryshuar. Dhe ndryshimi është i vështirë.

Shumë prej nesh preferojnë të bëjnë sikur ka diçka të jashtme që po na bën të vazhdojmë të vuajmë dhe të mos e kuptojmë potencialin tonë. Historia na tingëllon e mirë dhe është ngushëlluese. Dhe sa më shumë që ia themi vetes, aq më shumë mendojmë se do ta besojmë në një nivel të pavetëdijshëm.

Me kalimin e një periudhe kohe, historia ose gënjeshtra që i themi vetes fillon të shkërmoqet dhe ne fillojmë ta kuptojmë atë. Më në fund, është arritur një pikë kthese dhe ne e kuptojmë se kjo histori nuk po na jep cilësinë e jetës që dëshirojmë. Ndërsa fillojmë të shohim përmes tij, konfuzioni zhduket dhe qartësia ngrihet në sipërfaqen e mendjes sonë.

Tani jemi në gjendje të shohim më qartë se kurrë më parë.

Ndërsa perceptimi juaj vazhdon të zgjerohet, ju tani shihni mundësi ku më parë, gjithçka që shihnit ishin bllokime. Si rezultat, filloni të përfitoni ngadalë dhe me vetëdije nga mundësitë e paraqitura para jush.

Mendimet tuaja të reja prodhojnë veprime të reja që ju lejojnë të përjetoni atë që keni dëshiruar gjithmonë: lirinë e potencialit të shpirtit tuaj të shprehur përmes jush në marrëdhëniet, karrierën dhe hobet tuaja – duke e bërë jetën tuaj të përditshme më të pasur dhe më të kënaqshme se kurrë më parë.

Tani po dilni nga zona juaj e rehatisë dhe po përjetoni atë që jeta ka për të ofruar. Dhe është një ndjenjë e lavdishme, që thjesht do të dëshironit ta kishit bërë më shpejt.

Kur më në fund kuptojmë se historia që i tregojmë vetes çdo ditë nuk është ajo që do të na japë jetën që dëshirojmë, atëherë e kthejmë skenarin dhe shkruajmë një të ri. / A2Success – Bota.al