Gjyqi Amber Heard/ Johnny Depp: S’po flitet për diçka të rëndësishme, abuzimin reciprok!
Njerëzit janë kapluar nga gjyqi magjepsës dhe shqetësues i shpifjes që përfshin Johnny Depp dhe ish-bashkëshorten e tij, Amber Heard. Ai po e akuzon atë për shpifje për një shkrim të shkruar nën emrin e saj. Dëshmia zbuloi se rubrika ishte, në fakt, e shkruar nga Unioni Amerikan i Lirive Civile në një marrëveshje me organizatën në kohën e publikimit të filmit të saj Aquaman. Një nga pikat kryesore të çështjes ka qenë akuza se abuzimi mes Depp dhe Heard ishte i ndërsjellë.
Në momentin që po lexoni këtë, çështja mbetet në vazhdim. Megjithatë, të dy individët kanë dëshmuar, të mbështetur nga klipe, dëshmitarë dhe prova të tjera, se tjetri është përfshirë në abuzim fizik dhe emocional. Psikoterapistja e çiftit, Dr. Laurel Anderson, dëshmoi se çifti ishte i paqëndrueshëm; Depp dhe Heard abuzuan secili me tjetrin. Anderson implikoi se Heard filloi sulmet fizike, jo për vetëmbrojtje, por për të parandaluar që Depp të largohej nga ajo. Kjo nuk do të justifikonte sjelljen abuzive të Depp, por tregon për një dinamikë të ndërlikuar që Anderson e quajti “abuzimi reciprok”.
Përdorimi i këtij termi në gjykatë shkaktoi ulërima protestash nga avokatët e dhunës në familje. Këto argumente u mbështetën kryesisht në nocionin e dinamikës së pushtetit – që në marrëdhënie zakonisht ekziston një abuzues kryesor. Megjithatë, dekada të kërkimeve psikologjike bien ndesh me këto nocione, të cilat shpesh bazohen në stereotipe gjinore.
Për shumicën e krimeve të dhunshme, autorët burra janë shumë më të shumtë se gratë. Por për krimet që ndodhin mes familjeve, kjo dinamikë ndryshon. Ekzaminimi i vendeve ku stresohen të dhunuar ose i dhomave të urgjencës mund të humbasë shumë viktima meshkuj – meshkujt priren të nën-raportojnë abuzimin – por kur anketohen, gratë përgjithësisht pranojnë se kanë përdorur dhunë në nivele të barabarta me burrat. Që nga vitet 1970, provat kanë treguar se dhuna në familje ushtrohet nga gratë po aq shpesh sa nga burrat dhe zakonisht motivohet nga të njëjtat arsye, megjithëse, në përputhje me stereotipet gjinore, dhuna femërore shpesh cilësohet si reaktive ndaj dhunës mashkullore. Ironikisht, përhapja e abuzimit të ndërsjellë e bën këtë më të lehtë për t’u bërë.
Dhuna në familje shpesh shoqërohet me një diagnozë të Çrregullimit të Personalitetit ‘Borderline’ (BPD), i cili karakterizohet nga impulsiviteti dhe paqëndrueshmëria emocionale. Një psikolog që dëshmoi në rastin e Depp sugjeroi se Heard mund të ketë BPD, e cila në përgjithësi është më e zakonshme tek gratë sesa tek burrat.
Në një përmbledhje të literaturës, psikologia Elizabeth Bates zbuloi se abuzimi i ndërsjellë është, në fakt, modeli më i zakonshëm për çiftet që përjetojnë dhunë në familje. Kjo nuk do të thotë se ky model është i vërtetë për çdo situatë, vetëm se është shumë më i zakonshëm nga sa e kupton publiku i gjerë. Në mënyrë tipike, individët e kyçur në këtë model kanë histori të mëparshme abuzimi dhe shqetësime të rëndësishme për shëndetin mendor: Dhuna në familje shpesh është pjesë e një plejade më të madhe mosfunksionimi.
“Mbrojtësit” e lidhur me dhunën ndaj gruas mund të kenë frikë se pranimi i abuzimit të grave ose abuzimit reciprok do të rezultojë që publiku ta marrë më pak seriozisht dhunën ndaj gruas. Prandaj, duhet të jemi të qartë se çdo dhunë ndaj gruas është e dënueshme dhe duhet të vazhdojmë të punojmë për ta zvogëluar atë. Megjithatë, ky vëzhgim nuk duhet të jetë në kundërshtim me qëllimin për të reduktuar të gjithë dhunën në familje, kushdo qoftë autori.
Natyrisht, nuk mund të themi me siguri se çfarë ndodhi në familjen Heard/Depp. Megjithatë, Anderson kishte të drejtë kur vërejti se abuzimi i ndërsjellë është një fenomen i vërtetë. Mosnjohja e kësaj e bën më të vështirë, jo më të lehtë, punën për reduktimin e dhunës në familje.
Burimi: Psychology Today