Sa gjumë duhet të flejmë çdo natë për të qenë në maksimumin tonë gjatë ditës?

Në ditët e sotme, mes ritmeve frenetike dhe angazhimeve të të gjitha llojeve, gjumi pothuajse është kthyer në një luks. Madje ka nga ata që për të demonstruar zellin e tyre, mburren se flenë disa orë çdo natë dhe ngrihen shumë herët në mëngjes për të qenë më “performues”. Epo, dijeni se – ndoshta – kushdo që ju thotë këto gjëra gënjen.

Në fakt, është demonstruar gjerësisht se gjumi është thelbësor për të qenë në gjendje të përballoni ditët me sasinë e duhur të energjisë. Por studimet e fundit të kryera në Mbretërinë e Bashkuar kanë hedhur poshtë gjithashtu besimin e lashtë se gjumi i përsosur zgjat 8 orë. Pra, sa kohë duhet të flemë për t’u ndjerë mirë? Shumë? Shumë pak? Sa kohë po flemë? Studimi në fjalë duket se ka gjetur përgjigje. E para është se nuk ka kohë ideale për të gjithë; arsyeja është se çdo moshë ka një kohëzgjatje referimi të gjumit.

Një faktor vendimtar që tregon lidhjen midis pushimit të pamjaftueshëm dhe rënies konjitive qëndron në ndërprerjen e gjumit të thellë, i cili luan një rol të rëndësishëm në formimin e kujtimeve dhe në konsolidimin e informacionit në kujtesë. Duhet shtuar se mungesa e gjumit mund të ndikojë në tru në eliminimin efektiv të toksinave.

Informacionet e tyre u kryqëzuan me të dhënat e shëndetit të trurit të tyre. Ekspertët kanë zbuluar se zona e trurit më e prekur nga gjumi, hipokampusi, do të zvogëlohej në madhësi si në rast të pushimit të tepërt ashtu edhe në të kundërtën. Ata që kanë performuar më mirë në testet konjitive për përpunimin e shpejtësisë, vëmendjes pamore, kujtesës dhe aftësive për zgjidhjen e problemeve janë ata që pretenduan se flenë 7 orë në natë.

Një faktor vendimtar që tregon lidhjen midis pushimit të pamjaftueshëm dhe rënies konjitive qëndron në ndërprerjen e gjumit të thellë, i cili luan një rol të rëndësishëm në formimin e kujtimeve dhe në konsolidimin e informacionit në kujtesë. Duhet shtuar se mungesa e gjumit mund të ndikojë në tru në eliminimin efektiv të toksinave.

Nëse, nga ana tjetër, flini shumë, ekspertët ende nuk janë në gjendje të shpjegojnë pse ky zakon mund ta bëjë hipokampusin më të vogël: ka shumë të ngjarë që është një refleks i shqetësuar i gjumit, shpesh i ndërprerë.