Dëgjo, e di që është e vështirë. E di që është e vështirë të jetosh pa dikë që dikur ishte pjesë e shpresës në jetën tënde. E di që është e vështirë të dëshirosh që ata të jenë me ty gjatë kohërave të vështira, e di që është e vështirë të shohësh diçka të bukur dhe të mos kesh zemër, që të dhemb nga dëshira për ta përjetuar me ta.

E di që është e vështirë, e di që dhemb. Por nuk mund të përqendroheni te njerëzit që kanë ikur, nuk mund ta mbani të gjallë gjithë atë shpresë brenda jush. Në fund të ditës, nëse dikush dëshiron të jetë i pranishëm në jetën tuaj, do të vijë vetë. Ddo të bëjnë përpjekje, do të afrohen. Nëse jo, mbylle atë derë. Sidoqoftë, nuk është e nevojshme t’i urresh.

Nuk është e thënë ta nxini në kujtesën tuaj, atë që ata kanë sjellë në jetën tuaj. Përkundrazi, duajini por pa u lidhur fort. Duajini mësimet që ju dhanë. Urojini gjithë të mirat çdo herë që mendoni për ta. Ju mungojnë atopor mos vuani për kthimin e tyre. Nëse njerëzit në jetën tuaj kanë ikur sepse nuk ishin të gatshëm t’ju vlerësonin, apo të ishin aty për ju, mos dëshironi që ata të kthehen.

Kështu që, në vend që të përqendroheni te njerëzit që ju kanë lënë, përqendrohuni te njerëzit në jetën tuaj që kanë zgjedhur të jenë me ju. Përqendrohuni tek ata që kanë mbetur, tek ata që ju vlerësojnë dhe ju respektojnë. Përqendrohuni te njerëzit që ju kthejnë dashurinë që ju jepni, përqendrohuni te njerëzit që ju inkurajojnë, ju bëjnë të rriteni dhe ta bëni jetën tuaj të bukur.

Jeni të rrethuar nga qenie njerëzore që nuk do të shmangin dashurinë që ju jepni. Ju jeni të rrethuar nga qenie njerëzore, të cilët e dinë se ju dëshirojnë në jetën e tyre, njerëz që e tregojnë çdo ditë. Mos i merrni si të mirëqenë. Mos e humbni kontaktin me atë që keni, duke ndjekur atë që nuk e keni më.

Sepse do të humbisni gjëra të mrekullueshme, nëse vazhdoni të qëndroni të fiksuar në kujtimet e kaluara. Hapuni ndaj botës dhe lejoni që ajo të mbushë atë hapësirë me njerëz, momente dhe përvoja që ju përmirësojnë, ju bëjnë të doni veten dhe jetën tuaj. / meb.al