Saimir Pirgu është “një nga interpretuesit më të rëndësishëm në botë të roleve të tenorit lirik”.

Sipas tij, opera duhet shijuar “live” dhe në teatër për të kuptuar thelbin e saj në vjeshtë dhe mikrofonat e transmetimi nuk janë e ardhmja e operës.

Në një intervistë, ai flet me Alice Lechner për mendimet e tij se cilat cilësi duhet të ketë një këngëtar operistik për të pasur një karrierë të suksesshme.

Pirgu foli për marrëdhënien e tij me muzikën e Verdit, por edhe se si ishte të luante Rinuccio në operën e parë të Woody Allen.

Saimir Pirgu figuron ndër yjet më të shndritshëm në qiellin e sotëm ndërkombëtar të operës dhe ishte pjesëmarrës festuar në çdo ambient të madh operistik ndërkombëtar.

Duke përfshirë Operën Metropolitan, Teatro alla Scala, Opera Shtetërore e Vjenës, Shtëpinë e Operës Mbretërore Covent Garden.

Po ashtu Operën e Parisit, Teatri Bolshoi, Staatsoper e Berlinit dhe Deutsche Oper, Opera e Cyrihut, Liceu e Barcelonës. Gjithashtu Opera e San Franciskos, Shtëpia e Operës së Sidneit, Arena di Verona, Festivali i Salzburgut, Musikverein i Vjenës dhe Koncertgebouw i Amsterdamit.
-I dashur Saimir, faleminderit që pranuat ftesën tonë! Është shumë kënaqësi të takohem dhe të bisedoj me ju! Si jeni? Cilat janë shpresat dhe ëndrrat tuaja për vitin 2023?

-Jam shumë mirë, faleminderit! E nisa vitin duke kënduar Simfoninë e 9-të të Beethoven-it në Berlin të drejtuar nga Daniel Barenboim dhe shpresoj që kjo “Odë e Gëzimit”, mesazhi i saj i vëllazërisë është një dëshirë që në vitin 2023 të marrin fund të gjitha konfliktet dhe vuajtjet që po përjeton njerëzimi.

Muzika e ndihmon shumë shpirtin e njeriut.
-Pyetja ime duhet t’ju gjejë në mes të provave për La Traviata në Teatro Massimo Palermo, a kam të drejtë? Çfarë raporti keni me operën e Verdit?

Ashtu është, fillimi i vitit më gjen në dy produksione të Verdit: Requiem i Verdit në Operan Kombëtare Holandeze në Amsterdam dhe La Traviata në Teatro Massimo në Palermo.

Gjatë gjithë vitit do të jem edhe në Royal Opera House në Londër me Rigoletton dhe do të debutoj si Ernani në një produksion të ri në Festivalin e Bregenzit.

Në dhjetë vitet e fundit kam kënduar shumë role të Verdit dhe gjithnjë e më shumë gjej një afinitet me këtë kompozitor.

Konsideroj atë si udhërrëfyes në zhvillimin tim vokal drejt thellësisë interpretative dhe pjekurisë artistike.

Për më tepër, vitet e fundit duke kënduar role si Riccardo/Gustavo në ‘Un Ballo in Maschera’ apo ‘Adorno’ në Simon Boccanegra, kam rivlerësuar dhe zbuluar se edhe rolet më pak të njohura si Ernani i përshtaten shumë vokalit tim.

Verdi është një kompozitor i cili për shkak të vështirësive teknike dhe thellësisë dramatike që kërkohet për të interpretuar veprat e tij.

Ai gjithmonë i ndihmon artistët të mbajnë nivelet e larta të përgatitjes./gazetatema

ObserverKult